Met stijgende verbazing heb ik het artikel ´Hel in de Heimat´ van de Telegraaf van zo 14 jan j.l. gelezen waarbij mij een 2-tal passages meteen opvielen:
1. ´Omdat een boosaardige buurman mij tot vier keer toe heeft beschuldigd van het opsteken van mijn middelvinger. Maar ik heb me nooit aan dergelijke banaliteiten schuldig gemaakt. Pure buitenlanderhaat. En dat gaat ver, tot aan de hoogste instanties.´
2. "Vijf kilometer op Duits grondgebied betekent in de praktijk toch een heel andere wereld", treurt Henk Dekkers.
Een reactie hierop:
1. Waar rook is, is vuur.... Duitsers zijn, over het algmeen, het tegenovergestelde van veel Nederlanders. Dit betekent dat zij hoffelijk, beleefd en correct zijn tegenover elkaar en anderen. Tenminste.... als u bereid bent zich enigszins aan te passen en op een normale manier te communiceren. Niet integreren, de taal niet willen leren, lompheid en arrogantie zijn niet de juiste ingrediënten voor een goede ´Nachbarschaft´ Het is absoluut niet noodzakelijk aan allerlei activiteiten mee te doen of lid te worden van een vereniging. Even voorstellen aan de directe buren, een keer gedag zeggen over de heg of schutting, een keer een praatje maken, laten merken dat u het leuk vindt om in Duitsland (tussen de Duitsers) te wonen en dat u uw best doet de taal te spreken. Het is hun land, wij zijn gasten en dienen ons zo te gedragen....
2. Dat Nederlanders terugkeren heeft vaak een slechte voorbereiding als oorzaak. Bouwvakker Dekkers koopt een huis in Duitsland en realiseert zich 6 jaar na zijn emigratie dat het anders is, 5km over de grens in Duitsland en dat is meteen de kern van het probleem. Natuurlijk is het anders aan de andere kant van de grens, al is het maar 100 meter verder. De mensen hier hebben een andere historie, zijn anders opgevoed en hebben nog veel meer buren dan alleen maar Nederland (kijk eens op de kaart...).
Heel veel Nederlanders zijn enkel vanwege de huizenprijzen de grens ´overgewipt´, wonen vlak over de grens in een Nederlandse wijk, doen boodschappen in Nederland, de kinderen in Nederland op school, spreken de taal nauwelijks (of niet) en willen dit ook niet leren. Daarbij verwachten zij wel dat hun Duitse woonomgeving blij is met hun komst terwijl zij niets positiefs bijdragen aan deze samenleving.
Jammer dat de Telegraaf deze gelegenheid gegegrepen heeft om Duitsland en Duitsers in een negatief daglicht te zetten. Gelukkig vertellen alle reacties op het artikel het werkelijke verhaal....
Klik hier om het artikel en reacties online te lezen!
