Koninklijke Marine in een kwaad daglicht
Ik heb van 1969-2003 gediend bij de Koninklijke Marine met als laatste varende functie Chef Verbindingsdienst aan boord van het M-fregat Hr.Ms. Tjerk Hiddes. Van mijn ruim 20 ´man´ personeel was het grootste gedeelte van het vrouwelijk geslacht.
Toen de seks- en druksverhalen in de krant en op televisie verschenen was mijn eerste reactie: dit kan niet, is niet waar en zeker niet in deze vorm. Ik ken de Koninlijke Marine en durf te beweren dat leidinggevenden aan boord van een oorlogsschip dit soort toestanden zouden onderkennen en hierop aktie zouden nemen.
Het is mijn overtuiging dat iemand hier een duistere rol speelt, uit wraak? Jaloezie? Wie weet, dit komt vaker voor (en niet alleen bij de K.M.).
De media hebben hierin (wederom) een twijfelachtige rol gespeeld, waarbij schijnbaar geen sprake is geweest van ´investigative reporting´ (eerst onderzoek, dan publicatie). Zij hebben er hiermee voor gezorgd dat de Koninklijke Marine ernstig geschaad is in naam en eer en ik wens de bevelhebber en alle ex-collega´s veel sterkte bij het restaureren van de zeer goede reputatie die wij, overal te wereld, hebben.
Hieronder een reactie van opvarenden van Hr.Ms. Tjerk Hiddes.
Opvarenden Hiddes zijn vuilspuiterij zat
Sex sells. Dat weten de media ook. Vandaar dat een verhaal als in de Oplinie (AFMP) van een vrouwelijke matroos die zou zijn aangerand ‘gefundenes Fressen’ is. Zeker als daarbij ook nog wat sappige details worden vermeld.
Bijvoorbeeld dat mannelijke opvarenden een vrouwenverblijf zouden zijn ‘binnengedrongen’ en zich te buiten zouden zijn gegaan aan het betasten van vrouwenlijven, ‘zelfs intieme delen daarvan’. Het ongewenst betasten van een ander noem je meestal aanranding, maar zo’n woord is natuurlijk veel te objectief.
En als klap op de vuurpijl: een vrouwelijke matroos zou door een korporaal naar haar kooi zijn gebracht en daar ‘in haar slaap’ zijn verkracht. Verder zou men zich aan boord vermaken met het (bij het ontbijt) kijken naar bestiale pornofilms. Helemaal erg zou het zijn in buitenlandse havens, want dan moet werkelijk iedereen stomdronken zijn geweest. En uiteraard worden er ook kilo’s cocaïne naar binnen geschoven. Zo’n bewering gaat er aan het eind van een opsomming als hierboven ook wel in als een gesneden lijntje.
Maar de opvarenden van de Tjerk Hiddes zijn er duidelijk niet blij mee. Sterker nog: ze zijn woest!
“Er staan allerlei verhalen over de Tjerk Hiddes in de kranten en bladen. Geloof me, het is allemaal onzin. Je denkt toch niet dat het hier een Sodom en Gomorra is?” Dit zegt een mannelijke korporaal aan boord van Hr.Ms. Tjerk Hiddes. De korporaal vraagt zich af wat hij kan doen tegen de vuilspuiterij over ‘zijn’ schip. Het gaat tenslotte al om wangedrag dat in 2004 gebeurd zou zijn. En hij is niet de enige, zo blijkt al snel.
Een vrouwelijke matroos voelt zich persoonlijk gegriefd. Zij wordt er door haar familie op aangesproken. “Maar ik ben in 2005 aan boord gekomen, dus met die verhalen uit 2004 heb ik niets te maken. De Tjerk Hiddes is een leuk schip om op te werken. Of er geen vervelende dingen gebeuren tussen de mannen en de vrouwen aan boord? In de kroeg gebeuren vervelendere dingen. Daar wordt ik wel eens in mijn billen geknepen, aan boord niet. En als ik van bepaald gedrag niet gediend ben, dan laat ik dat weten. Als ik iets niet leuk vind, dan zeg ik dat. Klaar!”
Ook over het vertonen van pornofilms in het manschappenverblijf (het caf) is zij duidelijk. “Natuurlijk worden die vertoond. Ik begrijp ook wel dat die 18-jarige jongens die net van huis komen en die daar niks mogen, het heel stoer vinden om naar zo’n film te kijken. Maar als ik zeg dat ik het niet wil zien, dan stopt de vertoning.”
Ook een andere vrouwelijke matroos 1 is niet blij. “Ik stoor me mateloos aan dat duimzuigverhaal”, zegt ze over het de publicatie in de media. “Ik vraag me ook af hoe al die verhalen in de wereld komen. Ik zou er zelf bij geweest moeten zijn, want het gaat om mijn slaapverblijf. Maar ik verzeker je dat niemand mij met ook maar met 1 vinger heeft aangeraakt als ik dat niet zelf wilde. Niemand is bij mij in mijn kooi gekropen, zolang ik hier aan boord geplaatst ben. En dat is al sinds 2003. Ik heb hier mijn takenboek gedaan en deed mijn werk goed. Nee, er zijn echt geen hordes mannen ons verblijf binnengedrongen zoals gesuggereerd wordt. Natuurlijk, er komen wel eens mannen binnen, maar die kloppen eerst op de deur. Bijvoorbeeld als we in de haven liggen en ze vragen ons of we meegaan de wal op.”
En hoe zit het dan met dat bovenmatig drinken tijdens een havenbezoek? “Ik heb het nog nooit meegemaakt hier aan boord dat mensen zo dronken waren dat ze vervelend gingen doen. Ja, het is inderdaad een mannenwereld. Maar ik heb me nooit onveilig gevoeld aan boord. Ik stoor me niet aan schuine moppen. Ik stoor me wel aan een verhaal dat een collega in haar slaap verkracht zou zijn terwijl dat pertinente onzin is. Ik zeg niet dat er aan boord geen seksuele contacten zijn. Dat gebeurt als mensen een relatie met elkaar krijgen, dus vrijwillig.”
Ze heeft naar eigen zeggen al die tijd dat ze aan boord is met plezier gewerkt. Ook tijdens de maanden met ‘oorlogswacht’ (12 uur op 12 uur af). “Ik heb een heel leuke reis gehad, ook al was het zwaar werk. Maar daar kies je voor. Ik verbaas me trouwens over de gretigheid waarmee de media dit publiceren. Ze hebben volgens mij geen goed onderzoek gedaan, want wij zijn niet gehoord vooraf. Ik begrijp ook niet dat de staatssecretaris meteen gaat dreigen met mogelijke ontslagen als het onderzoek nog moet plaatsvinden.”