Ook het keuzerecht voor de gezinsleden van de grensarbeiders: gelijkheid in het woonland én gelijkheid in het werkland!
De grensarbeider betaalt zijn zorgpremie in het werkland. Logischerwijze krijgt hij in zijn woonland dezelfde zorg als zijn buren (gelijkheid met de buren). De grensarbeider betaalt in het werkland de premies die gekoppeld zijn aan het zorgniveau in dat werkland.
Natuurlijk kan het zo zijn dat het zorgpakket in het woonland slechter dan wel beter is dan wel anders is dan het zorgpakket in het werkland. Dat wordt veroorzaakt door de verschillen in de gezondheidzorgstelsels. Dit probleem van onevenwichtigheid wordt ‘opgelost’ door de grensarbeider – en vanaf dit jaar ook de meeverzekerde gezinsleden – het keuzerecht te geven. Kiest de grensarbeider voor zorg in zijn werkland, dan krijgt hij exact dezelfde behandeling als zijn collega’s. Kiest hij voor het woonland dan krijgt hij exact dezelfde behandeling als zijn buren. Kiezen is echter niet gemakkelijk. Een probleem is ook de keuze voor een aanvullende verzekering: afsluiten in het werk- en/of woonland? Een ander probleem is dat het keuzerecht abrupt beëindigd wordt als er geen sprake meer is van grensarbeiderschap.
Het blijft altijd appels en peren vergelijken. Het valt niet mee om als werknemer elke dag op en neer te pendelen tussen 2 sociale stelsels. Daar zouden de nationale politici eens wat meer respect voor moeten hebben.
Bron: Ger Essers/Fnv