Afval scheiden in Duitsland – 3 afvalbakken en een (of meerdere) plastic zakken

Duitsers zijn - meer dan Nederlanders - naturverbunden. Dat wil zeggen dat ze een sterke band hebben met de natuur. Niet voor niets dankt de partij Die Grünen - tegenwoordig Bündnis 90/Die Grünen geheten - haar ontstaan mede aan de grote invloed van de milieubeweging begin jaren '80 van de vorige eeuw. Dat is niet zo vreemd. Anders dan in het dichtbevolkte en verstedelijkte Nederland is er ook gewoon veel meer natuur om tussen te leven en om je zorgen over te maken. Ons Nationaal Park Hoge Veluwe is vergeleken met veel Duitse bossen een volkstuintje.

Afvalscheiding

Duitsers zijn zeer milieubewust en wereldkampioen in het scheiden van afval. Je hebt hem vast wel eens op een verpakking zien staan, een groene pijl met daarboven Der Grüne Punkt. De Duitse overheid richtte in 1990 das Duale System Deutschland op, een speciaal bedrijf dat er voor zorgt, dat afval zoveel mogelijk ingezameld, gesorteerd en zo weinig belastend als mogelijk voor het milieu verwerkt wordt. Dit wordt betaald met een heffing op verpakkingen

Iedereen kent behalve de papierbak, (Die blaue Tonne) de glasbak (aan de straat of op parkeerplaatsen), de biobak (Die Biotonne) voor groente en tuinafval ook de gele zak of gele bak (Gelbe Tonne) voor verpakkingen van en met plastic, aluminium en metaal. Op veel Duitse stations staan vuilnisbakken die maar liefst vier keuzes bieden: glas, papier, natuurlijk afval en restafval.

De laatste jaren komt er meer twijfel op of het systeem - wat bij de consument natuurlijk ook niet altijd even goed gaat met al die soorten afval - nog wel van deze tijd is en of het niet goedkoper kan. De afvalverwerkingstechniek is inmiddels ook een stuk verder. Machines kunnen immers nu veel meer soorten afval automatisch onderscheiden en scheiden dan vroeger.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *