In Duitsland wordt afval scheiden zeer serieus genomen en er zijn strikte regels en richtlijnen voor afvalbeheer. Het scheiden van afval is een verplichting voor zowel huishoudens als bedrijven. Het doel is om recycling te bevorderen en de impact op het milieu te verminderen.

Het afvalbeheersysteem in Duitsland omvat meestal de volgende categorieën:

1. Restafval (Restmüll): Dit is het afval dat niet kan worden gerecycled of hergebruikt. Het omvat bijvoorbeeld huishoudelijk afval zoals voedselresten, plastic verpakkingen die niet gescheiden kunnen worden, en andere niet-recyclebare materialen. Restafval wordt meestal in speciale vuilniszakken verzameld en regelmatig opgehaald.
2. Papier en karton (Papier und Karton): Papierafval, zoals kranten, tijdschriften, kartonnen dozen en ander papier, moet apart worden ingezameld. In veel steden en dorpen zijn er speciale papiercontainers waarin je dit afval kunt deponeren. Ook zijn er vaak vaste ophaaldagen voor papierafval.
3. Plastic, blik en verpakkingen (Gelbe Tonne/Gelber Sack): Plastic verpakkingen, metalen blikjes, drankkartons en andere verpakkingen worden verzameld in speciale gele containers (Gelbe Tonne) of plastic zakken (Gelber Sack). Dit afval wordt gerecycled.
4. Glas (Glas): Glasafval moet worden gescheiden op basis van kleur. In de meeste steden en dorpen zijn er aparte glascontainers voor wit, groen en bruin glas. Het is belangrijk om het glas voorzichtig in de containers te deponeren om breuk te voorkomen.
5. Bioafval (Bioabfall): Organisch afval, zoals etensresten, tuinafval en ander biologisch materiaal, moet worden gescheiden. Bioafval wordt vaak apart verzameld in groene bakken of containers en kan worden gecomposteerd.

Het is raadzaam om de lokale richtlijnen en voorschriften voor afvalbeheer in jouw specifieke regio in Duitsland te raadplegen, omdat er enige variatie kan zijn. Gemeenten kunnen specifieke instructies en ophaalschema's hebben. Door afval correct te scheiden, draag je bij aan een duurzaam afvalbeheersysteem en de bescherming van het milieu.

Duitsers zijn - meer dan Nederlanders - naturverbunden. Dat wil zeggen dat ze een sterke band hebben met de natuur. Niet voor niets dankt de partij Die Grünen - tegenwoordig Bündnis 90/Die Grünen geheten - haar ontstaan mede aan de grote invloed van de milieubeweging begin jaren '80 van de vorige eeuw. Dat is niet zo vreemd. Anders dan in het dichtbevolkte en verstedelijkte Nederland is er ook gewoon veel meer natuur om tussen te leven en om je zorgen over te maken. Ons Nationaal Park Hoge Veluwe is vergeleken met veel Duitse bossen een volkstuintje.

Afvalscheiding

Duitsers zijn zeer milieubewust en wereldkampioen in het scheiden van afval. Je hebt hem vast wel eens op een verpakking zien staan, een groene pijl met daarboven Der Grüne Punkt. De Duitse overheid richtte in 1990 das Duale System Deutschland op, een speciaal bedrijf dat er voor zorgt, dat afval zoveel mogelijk ingezameld, gesorteerd en zo weinig belastend als mogelijk voor het milieu verwerkt wordt. Dit wordt betaald met een heffing op verpakkingen

Iedereen kent behalve de papierbak, (Die blaue Tonne) de glasbak (aan de straat of op parkeerplaatsen), de biobak (Die Biotonne) voor groente en tuinafval ook de gele zak of gele bak (Gelbe Tonne) voor verpakkingen van en met plastic, aluminium en metaal. Op veel Duitse stations staan vuilnisbakken die maar liefst vier keuzes bieden: glas, papier, natuurlijk afval en restafval.

De laatste jaren komt er meer twijfel op of het systeem - wat bij de consument natuurlijk ook niet altijd even goed gaat met al die soorten afval - nog wel van deze tijd is en of het niet goedkoper kan. De afvalverwerkingstechniek is inmiddels ook een stuk verder. Machines kunnen immers nu veel meer soorten afval automatisch onderscheiden en scheiden dan vroeger.