Het Duitse staatsburgerschap wordt doorgegeven door de ouders en niet door de plaats van geboorte. Kinderen met een Duitse moeder en/of vader hebben automatisch de Duitse nationaliteit vanaf de geboorte. Dus niet alle kinderen welke in Duitsland geboren worden zijn ook echt Duitser, er worden per jaar zelfs rond de 100.000 niet-Duitse kinderen in Duitsland ter wereld gebracht.

Wanneer beide ouders niet van Duitse afkomst zijn en het kind wordt wel in Duitsland geboren, krijgt het kind alleen de Duitse nationaliteit wanneer een of beide ouders gedurende een periode van 8 jaar, of langer, in het land hebben gewoond en in het bezit is van een geldige ´Genehmigung für das Aufenthaltsrecht´ (of een unbefristete Aufenthaltserlaubnis voor een periode voor langer dan 3 jaar). Het kind krijgt dan beide nationaliteiten tot aan de 18de verjaardag, waarna hij of zij zelf mag kiezen welke nationaliteit behouden wordt.

´Bescheinigung gemäß par. 5 Freizügigkeitsgesetz / EU´, ook wel genoemd: ´Bescheinigung über das Aufenthaltsrecht´ of ´Aufenthaltserlaubnis-EU´

Er schijnt nogal wat onduidelijkheid te zijn over de verplichting een verblijfsvergunning aan te vragen in Duitsland. De procedure is versoepeld, het document heeft een andere naam gekregen maar er is nog steeds geen sprake van vrijblijvendheid.

Hieronder een uitleg over de procedure, zoals deze is sinds de verandering per 1-1-2005.

Voor een rechtmatig verblijf in Duitsland heeft men een verblijfsvergunning nodig. Het aanvragen hiervan gebeurt gelijktijdig met het aanmelden bij de gemeente waar u zich vestigt

De verblijfsvergunning geldt uitsluitend in combinatie met uw paspoort en is onbeperkt geldig.

Als EU-burger hebt u zonder meer het recht om in Duitsland te wonen, indien u inkomen heeft uit Nederland of Duitsland. De gemeente van vestiging zal uw aanmelding aan het ´Ausländeramt´ doorgeven, u dient hierbij het volgende te overleggen:

* Een geldig paspoort.
* 1 pasfoto (per gezinslid).
* Bewijs van inkomen.
* Bewijs van ziektekostenverzekering.

Na enkele weken krijgt u bericht van het Ausländeramt en kunt u uw verblijfsdocument afhalen.

Mocht uw gemeente bovenstaande procedure er niet op nahouden of zijn zij niet op de hoogte van deze, sinds 1-1-2005 veranderde, regeling dan doet u er goed aan zich persoonlijk bij het Ausländeramt van uw Landkreis te melden voor de aanvraag van deze vergunning. Vergeet dan niet alle hiervoor benodigde documenten + pasfoto(s) mee te nemen!

Bovenstaande geldt voor het gehele gezin!

Klik hier voor meer informatie over de ´Freizügigkeitsgesetz / EU´ (Wet vrije personenverkeer EU)

***Indien u een auto op Duits kenteken wilt aanmelden dan kan dit NIET zonder bovengenoemde vergunning. Het is in de praktijk dus raadzaam om, ná aanmelding bij de gemeente en vóór aanmelden voertuig, langs het Ausländeramt in uw Landkreis te gaan waar u meteen in het bezit kunt komen van bovengenoemde verblijfsvergunning. Hierbij dient u de ´Anmeldebestätigung´ (bewijs van inschrijving) van de gemeente te tonen en bovengenoemde documenten/pasfoto mee te nemen.

Bij bovenstaand verhaal wil ik aantekenen dat verschillende Landkreisen en/of gemeentes de huidige regeling verschillend (kunnen) interpreteren en dat ook doen. U doet er goed aan bij aanmelding bij de gemeente te informeren naar welke procedure men hanteert. Heeft u de indruik dat men het niet weet? Dan zelf naar het Ausländeramt om in het bezit te komen van dit verplichte document!

Nederlanders die in het buitenland wonen, moeten vaak een bijdrage betalen aan Nederland voor de medische zorg waar zij recht op hebben in het land waar zij wonen. Dat is het geval als mensen in een EU/EER-land wonen of in een land waarmee Nederland een verdrag heeft afgesloten.

De bijdrage aan Nederland is afgestemd op het voorzieningenpakket in het woonland. Is bijvoorbeeld het voorzieningenpakket de helft van het pakket in Nederland, dan geldt een ‘woonlandfactor’ van 0,5. In dat geval betaalt men dus de helft van wat men gemiddeld in Nederland betaalt. Per land is een woonlandfactor vastgesteld.

Kijk voor meer informatie over buitenlandsituaties op de speciale buitenlandsite van het College voor Zorgverzekeringen www.buitenland.cvz.nl. Hier staat ook welke landen tot de EU en de EER horen.

EER staat voor Europese Economische Ruimte. Dat is een akkoord tussen de landen van de Europese Unie (EU) en een aantal andere Europese landen. Het akkoord bevordert vrij verkeer van personen, goederen, diensten en kapitaal tussen de deelnemende landen. Ook wordt er samengewerkt op economisch gebied.

In 2006 woonden meer dan 100.000 Nederlanders vlak over de grens in België of Duitsland. Dit aantal neemt sinds 2002 met ongeveer 5.000 inwoners per jaar toe. In de Belgische grensstreek was al sinds 1995 sprake van een constante toename van het aantal Nederlanders. Het aantal grensbewoners is hier dan ook het grootst (59.000). De Duitse grensstreek is sinds 2002 populairder geworden: woonden er in 2001 nog ruim 28.000 Nederlanders, in 2006 is dit aantal gestegen tot 41.000. In België wonen Nederlanders vooral over de grens van Noord-Brabant en Limburg, en in Duitsland nabij Twente, Arnhem/Nijmegen en Zuid-Limburg.

Omgekeerd wonen in de Nederlandse grensstreek veel minder Belgen en Duitsers: 10.000 Belgen nabij de Belgische grens, en 18.000 Duitsers nabij de Duitse grens. Hun aantal neemt bovendien licht af. De Belgen verkiezen daarnaast een andere grensstreek dan de Nederlanders; zij zijn vooral geconcentreerd in Zeeuws-Vlaanderen.

Voor Nederlanders ligt de aantrekkingskracht van de Belgische grensstreek in de gunstige ligging ten opzichte van de Randstad, gecombineerd met een gunstig belastingklimaat en goedkopere huizen. De verhuisstroom naar Duitsland is op gang gekomen nadat het Nederlandse belastingstelsel het in 2001 voor Nederlanders in Duitsland mogelijk maakte om hun hypotheekrenteaftrek te behouden. De gunstige prijs-kwaliteitsverhouding van woningen en kavels is het voornaamste argument van Nederlanders om zich in de Duitse grensstreek te vestigen. Andersom is de Nederlandse grensstreek als woonplaats minder populair bij Belgen en Duitsers, omdat de huizenprijzen hier hoger zijn dan in hun eigen land.